Het gaat slecht met de oceaan. Het ecosysteem raakt uit balans. Door de afname van vissen, plankton en leefgebieden wordt het steeds moeilijker om de systemen onderwater intact te houden.
Dit komt mede door de visserij. Deze sector is de afgelopen deccenia enorm veranderd. Kleinschalige visserij heeft plaatsgemaakt voor enorme vistrawlers. Hierdoor kan men in korte tijd grote hoeveelheden vis vangen. Hele scholen vis worden in een keer opgeschept. Dit heeft een enorme impact op de natuurlijke trekroutes van roofdieren en hun voortplantingsgronden.
Ook worden er veel meer vissen en andere dieren gevangen dan dat we consumeren. We praten dan over bijvangst. Per jaar wordt er geschat hoeveel bijvangst er ongeveer zal zijn in de Noordzee. Deze schattingen liggen ongeveer tussen de 800.000 en 950.000 ton per jaar.
Tachtig procent van alle levensvormen op aarde leeft in de oceaan. Dit ecosysteem is ook de grootste opnemer van co2 en produceert meer dan de helft van de zuurstof die wij in ademen. Daarmee is de oceaan dan ook het belangrijkste ecosysteem van onze planeet. Dit ecosysteem staat enorm onder druk.
De oceaan wordt overbevist. Dit heeft verstrekkende gevolgen voor mens en dier.
Omdat men niet weet precies weet hoeveel bijvangst er is weet men ook niet hoeveel er nu echt gevist wordt. De verwachting is dat wanneer deze aantallen bekend zouden zijn, de gestelde visquota's overschreden worden en er dus nog meer overbevist wordt dan nu wordt aangenomen.
Vissen die in het wild gevangen worden ondergaan een enorme lijdensweg voordat de dood intreedt. Verdovingsmethoden worden bijna nooit toegepast. Vissen worden niet speciaal gedood maar levend verwerkt totdat ze sterven aan de handelingen.