Lijdensweg van gevangen vis

Er bestaat geen stressvrije en pijnloze dood voor vissen uit de visserij. Van de duizenden visvaartuigen zijn er slechts een paar uitgerust met verdovingstechnieken voor vissen. Maar zelfs als deze technieken aanwezig zijn worden ze pas toegepast wanneer de vis aan boord is gehaald. De ellende begint natuurlijk al veel eerder.

In veel gevallen wordt er met netten op vissen gejaagd. De vissen zullen proberen te ontsnappen en zwemmen voor hun leven. Dit levert uiteraard veel stress op. Eenmaal in het net raken de vissen al snel verdrukt. Hun huid schuurt tegen het net en de vissen worden op elkaar gedrukt. Vaak lopen ze verwondingen op aan huid en vinnen. Visnetten worden lang niet altijd snel binnen gehaald. Deze stressvolle situatie kan soms uren duren. Hoe langer het duurt voor de vis aan boord wordt gehaald, hoe meer vissen sterven door verpletting of aan hun verwondingen. Volgens een studie uit 1995 was gemiddeld 40% van de haring na twee uur slepen dood; na vier uur lag dit percentage zelfs op 60%. Bij platvissen ligt dit percentage veelal nog hoger: volgens een rapportage van IMARES komt 70% van de platvissen dood of zeer zwaar beschadigd aan boord.

Wanneer vissen op een diepte van meer dan 20 meter zwemmen en vanaf daar naar boven worden gehaald kan door het drukverschil de zwemblaas van de vis opzetten. Veel vissen hebben een zwemblaas om op een bepaalde diepte in het water te kunnen blijven. Door de uitgezette zwemblaas kunnen de ogen gaan uitpuilen of schubben of vlees vervormen. Soms wordt de druk in de vis zo hoog dat ingewanden door de bek of anus naar buiten worden geduwd.

Vissen die in het wild worden gevangen worden na het aan boord halen niet direct gedood, maar sterven tijdens het verwerkingsproces. Afhankelijk van de verwerkingsmethode kan het een paar minuten tot meer dan 24 uur duren voor vissen daadwerkelijk dood zijn. Vissen zijn koudbloedige dieren, waardoor het langer duurt voordat de hersenen stoppen met functioneren dan bij zoogdieren. Maar nog voor ze gestikt zijn worden ze doorgaans aan verschillende stressvolle en pijnlijke behandelingen blootgesteld, waarvan sommige dodelijk zijn. De belangrijkste zijn levend strippen, gekoeld worden in ijskoud water of op ijs, of ingevroren worden. Vissen in de visserij worden dus niet speciaal gedood, maar levend verwerkt tot de dood intreedt.