Samenwerking met soortgenoten komt regelmatig voor bij vissen maar er worden ook steeds meer samenwerkingen ontdekt tussen verschillende soorten.
Zo is het vastgesteld dat een vis iets kan aanwijzen aan een soortgenoot of een andere vissoort. Dit is vergelijkbaar met het vingerwijzen van mensen wat wordt beschouwd als een essentiële, communicatieve en sociale vaardigheid bij mensen, mensapen en raven.
Hier volgen enkele voorbeelden van samenwerkingen bij verschillende vissoorten.
De tandbaars jaagt samen met een soortgenoot, murene, napoleonvis of octopus. Hij kan een plaats aanduiden waar een prooi zich bevindt door met zijn kop naar een plek te wijzen en met zijn vinnen wapperende bewegingen te maken. Wanneer de tandbaars wil gaan jagen en besluit om dit samen met een murene te doen, zoekt hij een murene op en zal de murene uitnodigen door met zijn kop te schudden. Wanneer de murene de uitnodiging accepteert gaan ze zij aan zij op jacht.
Poetsvisjes worden herkent door hun bedrijvigheid om andere vissen te bevrijden van parasieten. De relatie tussen poetsvis en zijn client is niet willekeurig. Het is een vertrouwensband die na weken of zelfs maanden is ontstaan.
Ook onthouden ze welke vis al een tijdje niet meer geweest is. Deze vis krijgt voorrang op vissen die pas nog langs zijn geweest voor een schoonmaak behandeling.
Barracuda’s en tonijnen zwemmen vaak samen in scholen om te jagen. Door samen te jagen wordt hun succes factor hoger.
De koraalduivel zoekt een soortgenoot op en laat zijn vinnen op en neer gaan om te laten weten dat hij op jacht wil. Wanneer de uitgenodigde hier op in gaat gaan ze samen op pad. Uit onderzoek is gebleken dat het succesfactor groter is wanneer ze in tweetallen jagen
Bij citroenbarbelen heeft de jacht erg veel weg van jagende leeuwen. Het zijn rif bewoners die in gecoördineerde groepen jagen. Elk teamlid van deze barbelen heeft zijn eigen taak. Er zijn achtervolgers en blokkeerders.