Ter nagedachtenis aan Pia

Ik ben Pia, of liever gezegd ik was Pia. Want op het moment dat jij dit leest lig ik ergens in een viswinkel. Dood. Glanzend van het vet zal ik gepresenteerd worden als de “Hollandse Nieuwe”. Ik wil je graag vertellen hoe ik hier terecht ben gekomen.

Tijdens de wintermaanden eten wij haringen niets. Er is in de wintermaanden gewoon niet veel voedsel voor ons te vinden. We zijn dan ook niet zo actief en vermageren. Wanneer het water warmer begint te worden begint ook het plankton toe te nemen. Dat is het moment waar we naar uitkijken want wij eten graag plankton. In april verlieten we onze winterrustgebieden en trokken we met ze allen naar onze foerageergebieden. Het plankton achterna. Eindelijk voedsel! We aten onze buikjes rond en ons vetpercentage nam aanzienlijk toe.

Ik zou dit jaar vier jaar worden. Dat betekent dat ik oud genoeg ben om voor nageslacht te zorgen. Ik moet groot en sterk zijn om een gezonde nieuwe generatie voort te brengen. Helaas is het niet zover gekomen. Eind mei ben ik samen met mijn familie en mijn maatjes door een visserschip uit het water gehaald. We werden samengedrukt. We waren in paniek, maar konden geen kant op. Het duurde een half uur voordat we gestikt waren. Lange, angstige en pijnlijke minuten.

Pia en de andere vissen werden met honderden tegelijk aan boord gehesen. Aan boord werd Pia gekaakt. Dat betekent dat ze opengesneden werd en ontdaan werd van al haar ingewanden. Alleen de alvleesklier liet men zitten. Dit zorgt ervoor dat ze “rijpt” en nog lekkerder smaakt voor de mens. Vervolgens is haar lichaam met zout behandeld en in een tonnetje gestopt. Tot slot is ze in de vriezer gelegd zodat men zeker weet dat eventuele parasieten zijn gedood voordat ze door de mens wordt opgegeten.

Haringen vormen voedsel voor heel veel diersoorten. Deze dieren zijn, anders dan Nederlanders, afhankelijk van het voedsel in zee. Haring vormt een belangrijke voedselbron voor zeevogels, bruinvissen, zeehonden en andere vissoorten zoals tonijn. Maar in de jaren ’60 begon ook de mens massaal op haring te jagen. Dit heeft ernstige gevolgen gehad voor het haringbestand. Er zijn allerlei maatregelen getroffen om de haringstand te verbeteren. Dit is een heel, heel klein beetje gelukt. Maar de aantallen zijn bij lange na niet meer zo hoog als voor 1950. Ook worden de haringen niet meer zo oud en niet meer zo groot. Een haring zou eigenlijk zo’n 20 jaar kunnen worden. Tegenwoordig wordt een haring in de Noordzee meestal nog maar 8 jaar oud.

Help haringen zoals Pia om weer in aantallen toe te nemen. Eet geen vis, maar kies voor een plantaardig alternatief. Wil je meer doen, laat dan je stem horen!