Alen in nood

Hoi ik ben een aal (paling). Ik heb niet heel veel tijd want ik moet nog 6000km zwemmen. Ik ga helemaal naar de sargossa zee om te paaien. De weg hier naar toe was zenuwslopend kan ik je vertellen. In 10 jaar tijd heb ik de meeste van mijn soortgenoten dood zien gaan in Nederland. We moesten vele barrières nemen zoals stuwen, gemalen, sluizen en scheepvaart. Ondanks dat we nog met weinigen zijn, vangen mensen nog vele soortgenoten van mij weg. Ik hoor al jaren dat wij op de rode lijst staan en er wordt geadviseerd om ons niet meer te eten. Echter de Nederlandse politiek vind dit een te gevoelig maatschappelijk onderwerp en schuift dit advies weg. Ze willen geen goed voorbeeld zijn. Straks komen er weer jonge alen naar Nederland en moeten ze al deze gevaren weer gaan trotseren. Schiet op met het beleid en zorg dat we veiliger de vispassages kunnen nemen. Oh ja en laat je niet voor de gek houden met kweek paling. Dit zijn jonge alen die opgevist worden om op te kweken tot een eetbare grootte. Verantwoord aal eten noemen ze dit. Nederlanders hebben de grootste opkweekstations van de wereld. Vele Europese vissers vangen de jonge alen voor het opkweken van paling in Nederland. Mij gaan jullie niet meer zien want na de paai ga ik dood. Hopelijk komt het nog goed met mijn jongen.

Voor meer informatie kijk eens op:

Gepubliceerd door Mark

op 11 november 2021